do szczotki

См. также в других словарях:

• uczesać — dk IX, uczeszę, uczeszesz, uczesz, uczesaćał, uczesaćany «ułożyć, przygładzić (włosy, sierść) za pomocą grzebienia, szczotki; zrobić komuś fryzurę» Matka uczesała dziecko. Fryzjer pięknie ją uczesał. uczesać się 1. «ułożyć, przygładzić sobie… …   Słownik języka polskiego

• księżyc — (Wyglądać) jak księżyc w pełni «o kimś mającym okrągłą, pyzatą twarz lub o okrągłej, pyzatej twarzy»: Jej ręce są chude jak kije od szczotki, a twarz – jak księżyc w pełni – unosi się nad drobną sylwetką o talii osy. Cosm 6/1999. Ktoś spadł z… …   Słownik frazeologiczny

• mydlarnia — ż I, DCMs. mydlarniani; lm D. mydlarniani (mydlarniaarń) pot. «sklep z artykułami mydlarskimi, kosmetycznymi i innymi towarami, używanymi w gospodarstwie domowym, jak szczotki, pasty itp.» …   Słownik języka polskiego

• obłamać — dk IX, obłamaćmię, obłamaćmiesz, obłamaćłam, obłamaćał, obłamaćany obłamywać ndk VIIIa, obłamaćmuję, obłamaćmujesz, obłamaćmuj, obłamaćywał, obłamaćywany 1. «naciskając, zginając, oderwać część od całości; oderwać kawałek po kawałku, zwłaszcza z… …   Słownik języka polskiego

• prasa — ż IV, CMs. prasasie; lm D. pras 1. «maszyna, urządzenie mechaniczne lub hydrauliczne do wywierania nacisku na dany materiał lub przedmiot; używane do wytłaczania oleju z nasion lub soku z owoców, do tłoczenia przedmiotów z metali lub tworzyw… …   Słownik języka polskiego

• szczotkarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «rzemieślnik wyrabiający szczotki» …   Słownik języka polskiego

• szczotkować — ndk IV, szczotkowaćkuję, szczotkowaćkujesz, szczotkowaćkuj, szczotkowaćował, szczotkowaćowany «czyścić, czesać, wygładzać coś za pomocą szczotki» Szczotkować włosy. Szczotkować tkaniny …   Słownik języka polskiego

• wymieść — dk XIa, wymieśćmiotę, wymieśćmieciesz, wymieśćmieć, wymieśćmiótł, wymieśćmiotła, mietli, wymieśćmieciony, wymieśćmiótłszy wymiatać ndk I, wymieśćam, wymieśćasz, wymieśćają, wymieśćaj, wymieśćał, wymieśćany «usunąć, wygarnąć coś (śmieci, kurz)… …   Słownik języka polskiego

• wyszczotkować — dk IV, wyszczotkowaćkuję, wyszczotkowaćkujesz, wyszczotkowaćkuj, wyszczotkowaćował, wyszczotkowaćowany «wygładzić coś szczotką; nadać czemuś połysk za pomocą szczotki» Wyszczotkować sobie włosy. Wyszczotkować psu sierść …   Słownik języka polskiego

• zamiatarka — ż III, CMs. zamiatarkarce; lm D. zamiatarkarek «maszyna (zwykle na podwoziu samochodowym) do zamiatania ulic, placów itp.; wyposażona w wirujące walcowe szczotki i urządzenie zbierające zmiotki» …   Słownik języka polskiego

• zamieść — dk XI, zamieśćmiotę, zamieśćmieciesz, zamieśćmieć, zamieśćmiótł, zamieśćmiotła, zamieśćmietli, zamieśćmieciony, zamieśćmiótłszy zamiatać ndk I, zamieśćam, zamieśćasz, zamieśćają, zamieśćaj, zamieśćał, zamieśćany «usunąć z jakiejś powierzchni… …   Słownik języka polskiego